Tiyatro 6: Nafile Dünya (Müzikal)

Tanıtım Metni: Polislik mesleğine otuzlu yıllarda başlamış ve geçen zaman içinde cumhuriyet rejimine ve devlet hizmet ilkesine ilk günkü gibi bağlı kaldığı için, değişen, yozlaşan toplumsal koşullara ayak uyduramayan küçük bir adamın trajikomik hikayesi…

Bu sene içerisinde gitmiş olduğum tek özel tiyatro oyunuydu. Bilet fiyatının oldukça pahalı olduğunu belirtmeliyim. Fiyat yüksek olunca tiyatronun, dekorun, kostümlerin de bu rakama paralel olarak kaliteli olmasını bekliyorsunuz. Ancak Duru Tiyatro, pek çok konuda  maalesef özensizdi. Kornej ile tutturulmuş, ince sahne perdesinin düğmelerinin çoğu kopuktu. Sahne değişimi gereği, karakterlerin perdeyi kapatmaları sırasında "Acaba şimdi kopacak mı?" şeklinde seyirciyi tedirgin ederek, adeta oyundan rol çalıyordu. Koltuklar arka arkaya yükselmeden ilerlediği için, arkalara gittikçe sahne ile aranıza giren ve önünüzde görülen kişi sayısı artıyor. Tuvaletin kapıları bozuk olduğu için dışarıda bekleyen kişiye sizin için kapıyı tutmasını rica ediyorsunuz. Aslında saydığım bu olumsuzluklar maliyet ile de ilgili değil, tiyatronun olmazsa olmazları. Bu sebeple asıl sorunun ilgisizlik ve özensizlik olduğunu düşünüyorum. Yoksa Duru Tiyatro'nun asıl sorunlarının ve mücadelesinin farkındayım. 

Oyuna gelirsek, Komiser Ramazan ne kadar baskı, sürgün, tehdite maruz kalsa da ilkelerinden asla vazgeçmeyen dürüst bir adamdır. Mesleğindeki bu başarısı onu başarısızlıklara sürükler! Doğruluktan, dürüstlükten ve ilkelerinden vazgeçip esnemedikçe, dünyanın ne kadar zor bir yer olacağını bir kez daha bizlere anımsattı. Ayrıca, oyun içerisindeki güncel göndermeler ise seyirciyi oldukça coşturdu. Keşke şarkılar da aynı coşkuyu uyandırabilse ve belki de canlı bir orkestra tarafından da eşlik edilebiliyor olsaydı.

Kısacası "müzikal" denilince hem ortamın içinde hem de oyunun içinde kaybolup, kendimi bambaşka bir dünyanın içinde buluyor olma beklentim vardı ama maalesef Nafile Dünya...