Bu klasigi bu kadar beklettiğimden ve beklentiyi de aynı oranda yükseltmiş olduğumdan olsa gerek çok fazla severek okumadım ve genel olarak da begenmedim. Hemen hemen tüm platformlarda en sevilen roman karakterleri arasında geçen Raskolnikov için de yine maalesef aynı şeyleri hissettim. Dostoyevski romanda diğer karaterleri ne kadar betimlediyse onu da ancak o kadar betimlediginden, ne hissettigini, yaptiklarinin neye dayandigini ya da dayanmadigini anlama sansim olmadi. Herşeye rağmen artık Suç ve Ceza gibi bir klasiği bitirmiş olmanın dayanılmaz hafifliğini yaşıyorum :)
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder