Kitap 2: Kediler Güzel Uyanır - Yekta Kopan

Normalde bir kitabı bitirmeden diğer bir kitaba başlayamam. Kitabı okuma süreci içerisinde o kitabın dünyasında yaşarım ve o dünyanın başka dünyalarla karışmasına izin vermek istemem. Fakat bugün işler değişti. Okumakta olduğum bin küsur sayfalık "Atlas Silkindi" kitabını bitirmek uzun zaman alacağı için başka kitapları okuma zamanımı azalttığını düşünerek içten içe huzursuzlanıyordum. Onun için bu Pazar sabahına özel bir kaçamak yapmaya karar verdim. Kütüphanede canım kardeşimin armağan ettiği "Kediler Güzel Uyanır" kitabı ile göz göze geldiğimde kitabın içerisinde yazan şu öyküden haberdar değildim:

Aşk mı? O da ne?

Beklenmedik bir an'da, bir kitapla yaşadığın şaşırtıcı buluşma. Kütüphanede, rafta, çalışma masasında öylece durmakta, seni beklediğini bilmeden; zaten sen de farkında değilsin yaşanacakların. Karşılaşıyorsunuz. O senden daha cesur, sınırları yok. Sonrası kendiliğinden geliyor. Mutlusunuz. Hepsi bu.

Sonrası kendiliğinden geldi... Yazarın zihnine yaptığım 2,5 saatlik yolculukta şaşırdım, gülümsedim, hüzünlendim ve onun zihninin sınırları içerisinde dolaşmış olmaktan ötürü teşekkür etmek için sadece ona ait olan bir yazı yazmak istedim.

"Yekta Kopan" için

Bir çok ortak nokta vardı zihninizle zihnim arasında. Basit şeyler için bazı şeylerden feragat etmek, diyet ödeme kararı almak (makarna yememek yerine kağıt falı bakmamak), bazı sonuçları değiştirmek adına kendi kendine konulan kurallara uymak (kapıdan yola kadar olan mesafeyi 7 adımda gitmek yerine 1 hafta yemeklere tuz atmamak), rüyaları sadece rüya olarak değil hayatın esas parçalarından biri olarak görmek gibi...

Öykülerinizi okudukça gözlemleriniz detayı karşısında şaşırdım, ürktüm. Sadece bakmıyor her şeyi en ince detayına kadar görüp, o detayları diğer detaylar ile harmanlayarak ortaya koyuyorsunuz. Bu da koldaki eski bir saat kayışını, ensedeki bir et benini, yoldaki bir reklam panosunu, kahve fincanının kenarındaki lokumu hatta kılcal damarları farklı bir boyutta anlamlandırıyor ve "meğer gözümün önünde olup, göremediğim ne çok şey varmış" dedirtiyordu.

Her öykü için ayrı ayrı teşekkürler...

Sonuç: Mutluyum. Hepsi bu.